قتل های زنجیره ای در صدر اسلام

 

«عصماء دختر مروان از قبیله بنی امیة بن زید که همسر یزید بن زید بن حِصن خطمی بود، که با اسلام و محمد مخالف بود . وی این اشعار را گفت: به نشیمنگاه بنی مالک و نبیت و عوف و به نشیمنگاه بنی خزرج ؛ شما از افراد ناشناخته ای پیروی کردید که نه از قبیله مرادند و نه مذحج؛ پس از کشته شدن سران قوم هنوز هم به او امید دارید، همچنانکه از گوشت سوخته ای امید داشته باشند.عمیر بن عدی بن خرشة بن امید خطمی چون این گفتار او را شنید و شوراندن او را علیه اسلام بدید، گفت: پروردگارا ،نذر می کنم که اگر محمد (ص) را به مدینه برگردانی ، من عصماء را به قتل برسانم- رسول خدا(ص) در آن هنگام در بدر بود- چون پیامبر (ص) از بدر مراجعت فرمود. عمیر بن عدی در دل شب به خانه عصماء رفت، بعضی از بچه های او اطرافش خواب بودند، یکی از آنها شیرخوار و روی سینه او بود ؛ عمیر با دست خود او را لمس کرد و کودکی را که شیر می داد از او کنار زد و شمشیرش را بر سینه عصماء نهاد و چنان فشار داد که از پشت او بیرون آمد ، آنگاه نماز صبح را با پیامبر (ص) گزارد. چون پیامبر از مسجد بیرون آمد. به عمیر نظر فرمود و پرسید : آیا دختر مروان را کشتی؟ گفت: آری پدر و مادرم فدایت گردند. عمیر ترسید که نکند با قتل او مرتکب نافرمانی شده باشد این بود که پرسید :آیا گناهی بر من است؟ پیامبر فرمود: نه ، به خاطر او حتی دو بز هم شاخ به شاخ نخواهند گذاشت (ارزش این حرفها را ندارد). این مثل برای اولین بار از پیامبر شنیده شد. عمیر می گوید : پیامبر به اطرافیان خود نگریست و فرمود : هرگاه دوست داشتید به مردی نگاه کنید که خدا و رسول را از غیب یاری داده است، به عمیر بن عدی بنگرید.»
(المغازی ، محمد بن عمر واقدی ، ترجمه محمود مهدوی دامغانی، مرکز نشر دانشگاهی، چاپ 1361، جلد اول ، ص 124-125 )

و ترور انسانها برای نقد اسلام و مذاهب منشعب شده از آن همچنان ادامه دارد! ترور انسان هایی که جرمشان فقط بدست آوردن آزادی فردی، اجتماعی و مدنی شان بوده و تنها خواهان جدایی دین از سیاست زندگی روزمره شان بوده و میباشند. 
عکس زیر زنده یاد پروانه و داریوش فروهر از کشته شدگان قتلهای زنجیره ای در حکومت اسلامی ناب محمّدی در ایران