در ایران در طول تاریخ همیشه یک اقلیت مبارز هزینه داده ، کتک خورده، دستگیر شده، زندان رفته ، شکنجه و اعدام شده، یک اقلیت خائن، چپاول کرده، دزدیده، زده ، کشته و هر گونه پستی وپلیدی را مرتکب شده است. یک اکثریت هم وجود دارد که نادان ، جاهل، بی تفاوت به سرنوشت خود و دیگران هست و با سکوت خود صحه برجنایات می گزارد و حتی با افتخار سینه سپر می کند و میگوید من سیاسی نیستم.
بدترین بیسواد، بیسواد سیاسی است.
وی کور و کر است، درک سیاسی ندارد و نمیداند که هزینههای زندگی از قبیل قیمت نان، مسکن، دارو و درمان همگی وابسته به تصمیمات سیاسی هستند.
او حتی به جهالت سیاسی خود افتخار کرده، سینه جلو میاندازد و میگوید که…: «از سیاست بیزار است».
چنین آدم سبکمغزی نمیفهمد که بیتوجهی به سیاست است که زنــان فــاحــشه و کــودکان خــیابانــی میسازد، قتــل و غــارت را زیاد میکند و از همه بدتر بر فساد صاحبان قدرت میافزاید.
ارمین. ت